Het oog van de naald

We zijn goed weggekomen - de afgelopen bosbranden waren bij ons voor op een steenworp afstand.

We waren allebei op het werk maar Annet had meldingen gezien op het internet. Snel naar huis, maar alle wegen rondom ons huis waren al afgesloten. Dus we spraken ergens op een parkeerterrein af. Daar waren we niet de enige, verschillende mensen stonden daar te wachten op familieleden. Want inderdaad, we mochten niet meer naar huis en moesten ons registreren bij een 'relief centre'. Daar nog even een snel radio interview gedaan. Ondergoed en tandenborstel gekocht en op naar een hotel.

Vroeg in de ochtend konden we weer naar huis. Wat een onzekerheid: we konden een hoopje as aantreffen of gewoon ons huis. Gelukkig was alles er nog. Volgens de buren en de brandweer was de wind net op tijd gedraaid van onze huizen vandaan. De berg rookt nog steeds maar het vuur is onder controle. De overburen en naaste buurman hadden overigens erg goed voor ons huis gezorgd. 10.000 liter water hadden ze uit onze tanken met onze gemotoriseerde waterpomp rondom en over het huis gesproeid. We hebben ze als dank op een ontbijtje getrakteerd. Peer zijn collega's hadden het radio interview al gehoord en hij hoefde dus niet uit te leggen waarom hij er niet was.

We hopen toch zo op regen!