Koekoek, koekoek!

Tussen al het zoeken naar een huis (wat veel moeilijker is dan verwacht) maken we ook nog wel tijd om de omgeving te verkennen. Dus op advies van de handdoeken verkoopster gaan we op zondag de bergen (Dandenong Ranges) in om allerlei kleine antiek en curiosa winkeltjes te bekijken en te lunchen in een van de vele restaurantjes. Het lijkt wel of heel Melbourne hetzelfde idee heeft. Wat een drukte, het is bijna niet mogelijk om de auto te parkeren. Maar de winkeltjes zijn leuk en rond lunchtijd zijn we net in de buurt van The Cuckoo restaurant. Daar hadden we ooit een aankondiging van gezien dat ze de Nederlandse koninginnedag vierde, en hoewel we dat gemist hadden, vonden we dat we er toch maar eens moesten gaan lunchen FOUT!
Voor we het weten zitten we in een grote Bavariaanse eetzaal (een van drie!) met grote tafels waaraan hele families van oma tot kleinkind zitten. De bediening is in Tiroler klederdracht en de muziek is van een trio dat alle Duitse meezingers kent en alle flauwe grapjes maakt. De lunch is een erg Duits buffet kompleet met rode kool, zuurkool en gerookte paling. Het eten is eigenlijk best goed en we beginnen ons net iets meer op ons gemak te voelen als ‘de show’ begint. Een jodelaar Hans! die ook een koeiebellen concert doet en een overduidelijk niet-Duits meisje met de Sound of Music liedjes. Verder wordt iedereen in de zaal bij de show betrokken: “waar komen jullie vandaan?” “Italie!” waarop het trio Oh Solo Mio inzet etc. Wij weten net aan deze participatie te ontkomen. Deze fantastische show vindt plaats tussen ons tafeltje en de uitgang in, waardoor we met geen mogelijkheid ongezien kunnen ontsnappen. Net als we denken dat we alles gehad hebben komt de overduidelijk wel-Duitse eigenaar de verjaardagen van de gasten aankondigen (en jawel het trio zet natuurlijk een langzullenzeleven in).
Daarna lukt het ons eindelijk om te ontsnappen en veilig buiten beloven we ons zelf hier voorlopig niet meer terug te komen…… (tenzij we bezoek uit Europa hebben).