Berg geiten

Da's wat we zijn blijkbaar.

We hebben inmiddels heel wat huizen en lapkes grond gezien maar uiteindelijk vallen we steeds weer voor iets in de bergen.
Huizen met een leuke achtertuin zijn er volop. Meestal wat eucalyptus bomen en een beetje gras. Het is niet ongebruikelijk om een leen-geit in te schakelen van iemand in de buurt om het gras kort te houden. Er is natuurlijk niet tegen zo'n heuvel op te maaien.

Ineens waren we kortstondig verliefd op een leuk stukske bergland, met een Skippy pad door de tuin en een plaatselijke Wombat. Wij onze Sherlock Holmes pet op om uit te zoeken wat het allemaal inhoudt om er te gaan bouwen.
Hmmm, dat bracht nogal wat complexiteiten met zich mee: Er is geen water aansluiting dus dat moet met opgevangen regenwater opgelost worden (hebben we al gezegd dat er een absolute droogte heerst?). Ook is er geen afvoer dus dat moet met tanks en natuurlijke afbreuk. Bovendien is het 15 minuten bergop pikdonker 's avonds terug van de kroeg.
De doorslag kwam uiteindelijk van onze nieuwe Rock & Roll leraar: zijn huis was 10 jaar geleden op z'n verjaardag helemaal afgebrand in diezelfde omgeving. Extreem hoog bosbrand gevaar aldaar. Vandaar dat die buurt de bijnaam 'de schoorsteen' heeft. De brandweer komt er niet eens en iedereen heeft altijd een koffertje met belangrijke spullekes klaar staan, voor het geval dat...

OK, daar zijn we even van genezen maar sluiten het nog steeds niet helemaal uit.

De brandweer steekt hier overigens ook opzettelijk wel eens een (bos) brandje aan om de droge bladeren gecontroleerd op te stoken (zie foto), voordat ze een ongeplande brand veroorzaken.

Eindelijk ... onze spullen

Yep onze spullen hebben het gered: ze zijn er dan eindelijk. Uitpakken geblazen dus. De verhuizers hadden maar 3 uur nodig om de vrachtwagen uit te laden ... en we dachten nog wel dat we heel wat opgestuurd hadden. Nou, eigenlijk is het huis nog steeds wat aan de lege kant dus we sluiten een additionele shopping trip niet uit.
Het begint weer een normaler leven te worden in een 'nieuwe vertrouwde' omgeving. Peer begint maandag bij GM-Holden. Zal wel tegenvallen na 6 maanden niet werken!

Verder zijn we druk bezig weer wat fitter te worden en klauteren we om de andere dag een berg op (met honderden andere 'locals'). De route heet 'one thousand steps' - een gigantische trap. Da's natuurlijk overdreven dachten wij de eerste keer, hoewel we daar na 350 treden toch sterk aan begonnen te twijfelen. Uiteindelijk bekaf bovenaan hebben we er dan toch maar 800 geteld! Hebben wij dan gewonnen of verloren? Misschien lachte de Kookabura ons deze keer wel uit. Die eerste keer werden we door behoorlijk wat mensen ingehaald maar na een paar weken training is de beurt aan ons.
Ter aanvulling hebben we ook nog een 'torso man' gekocht om af te rammen...