Australia day

Lang geleden kwam op 26 Januari de eerste vloot met gevangenen aan in Sydney. Dat is ieder jaar weer reden voor een feestje. Wij waren van plan om dat 'dorps' te vieren. Dus naar York voor het traditionele 'gratis ontbijt'. York blijkt een heel mooi dorpje en de boterham met worst, spek en ei smaakt boven verwachting goed. Natuurlijk even de plaatselijke gevangenis geinspecteerd en daarna nog wat rondgereden in de omgeving, waar eigenlijk voornamelijk veel 'niets' is.

Vervolgens op naar een zo mogelijk nog kleiner dorp: Greenhills (inwoners 10?), twee boerderijen en een kroeg/hotel. Want daar was het te doen: het optreden van 'Bush Balladeer Buzzer'. We maken kennis met alle 'locals' - het was een druk feest (echt!), 12 uur 's nachts de kroeg uitgerold, regelrecht de tent in die we hadden opgeslagen op het parkeerterrein.

Terug in Perth tracteren we ons zelf op een paar nachtjes hotel ... hetgeen geen slecht plan blijkt met de hittegolf (42 graden overdag, 24 's nachts).

Groot en klein

Maar goed dat we een lijnvogel genomen hebben want het is een binnenlandse vlucht van 4 uur – van Melbourne naar Perth. Voordat we de stad gaan verkennen besluiten we eerst naar het zuiden af te reizen.

De kust zelf is wel mooi maar het barst er van de industrie en nieuwe kustplaatsjes worden uit de grond gestampt. Deze nieuwe huizen staan overigens op voor Australische begrippen heel kleine kavels. Maakt deze kust nu niet bepaald aantrekkelijk.

Pas heel veel verder zuid (500km) is er een heel mooi bos / berg gebied met enorm hoge bomen (60m). Daar komt ineens weer de Australische rust en ruimte je tegemoet.
De grootste boom van allemaal (de ‘giant tingle tree’) is zo groot dat er vroeger foto’s van gemaakt werden met je auto erin geparkeerd. Door al dit gedoe is de arme jongen afgebroken maar je kunt hem nog steeds zien.
Om te voorkomen dat de wortels van deze giganten vertrapt worden is er een ‘tree top walk’ gemaakt, een indrukwekkende wandelweg door de toppen van de bomen (tot 40m hoog).

Het zuiden van W.A. (Western Australia) blijkt 's nachts wat frisser dan we gewend zijn. Misschien hadden we dit kunnen weten toen we een zak hout voor een kampvuur meekregen bij inchecken op de (meest geweldige overigens) camping…Na een slapeloze nacht toch maar slaapzakken gekocht voor ons tijdelijk nieuwe 'huis'.

Affijn, na dit mooie toeristische uitstapje, weer op naar Perth.

Halverwege

Precies halverwege ons geplande 100 dagen plan en we kunnen het nog wel een tijdje volhouden.

We vliegen van Melbourne naar Perth nu..

Het grote bed in de druppel slaapt nog steeds lekker en verder hebben we de andere optie ontdekt die camperen wel heel erg luxueus maakt: de ‘ensuite’. Dit is een prive badkamertje naast de caravan. Geen modderige douchehokjes en geen half open WC’s meer. De Ozzies gaan kompleet uit hun dak met deze vinding: hij is inderdaad groter dan de druppel en ja, we hebben overwogen erin te gaan wonen.




Verder is Wifi duidelijk in opkomst in de camping wereld. We hebben een camping gehad waarbij ze het zo recent hadden dat wij de eerste gebruikers waren en nu zijn we op een camping die er mee bezig zijn en het volgende week gaan hebben.

Tsja en wat heb je dan eigenlijk nog meer nodig……OK dus de hoogste tijd nu om naar Perth te gaan en aldaar weer 2 weken in een tentje te leven! We hebben het (op 1 na) kleinste tentje ter wereld gekocht.
Het begint nu wel heel warm te worden (40 graden). Dat is in de bergen beter te doen omdat het daar in ieder geval ’s avonds en ’s ochtends koel is.

Oh jee - verkeerde taal

Wijn proeven in de Hunter Valley ... er is een Upper en een Lower gebied. Veel wijngaarden. De truck is naar twee wijngaarden ofzo op een dag te gaan, alle wijnen proeven en dan een x-aantal flessen meenemen ter consumptie op de camping. 'Cruickshank' was de leukste, John C verzorgde zelf de proeverij (we waren de enige) en stak voor ons de barbie aan. Daarna konden we wel weer verder. We moesten nog naar een vliegtuig gaan kijken dat in de buurt te koop was.

Blijkbaar was dit vliegtuig van een rechter die om medische redenen niet meer mocht vliegen. Zijn maat (die iets jonger was - ergens in de 70) handelde in zijn naam. Samen waren ze nog onlangs naar Darwin gevlogen voor de fun. Jesus, da's een eind!

Enfin we hebben besloten een bod te doen en de rechter moet nog bevestigen. Dan komt zijn maatje het voor ons afleveren in Melbourne (de tijger). Alstie het haalt tenminste. We zijn benieuwd hoe dit allemaal afloopt........

Wines

Wine tasting in the Hunter Valley ... there is an Upper and a Lower Valley. Lots of vineyards. The trick is to visit two or so vineyards, taste the lot of 'm and then take 'n' of them back to the campsite for consumption on site. 'Cruickshank' was the nicest, John C himself took care of us at the tasting (we ware the only ones) and he lit up the old Barbie for us as well. After lunch we were ready to move on because we had to go and see an airplane that was for sale in the area.

This turned out to be a plane from an old Judge who lost his medical to fly. His buddy (a younger chap in his 70-ties) took care of sales matters for him. They recently flew to Darwin together for fun. Jesus what a long trip! Anyways we decided to put in an offer and let the Judge decide.

If all goes well, his buddy will deliver the plane to us in Melbourne (the trooper). If he makes it, that is. We wonder how this will end........

Blue mountains

Camperen in Katoomba. De Blue Mountains hebben de reputatie heel mooi te zijn en die leven ze ook na. Annet wordt al nerveus als ze het woud inkijkt omdat het allemaal ondoordringbaar is. Het is heel uitgestrekt maar onbegaanbaar. De druppel verleent opnieuw een goede dienst op een regenachtige dag (tov van een tentje istie toch wel geweldig).

Wauw wat een luchthaven. Niet! Het plaatselijke vliegveld bleek een zandstrip van het formaat dat wij nog nooit bestreken hadden (kort, tussen bomen en hobbelig – kortom spannend). Kwam een oude piloot op ons af die ook weer niet op kon houden met verhalen vertellen.

We gaan waarschijnlijk de jaarlijkse australische tuinkabouter bijeenkomst net missen (ja die is hier echt in januari!). Zie link: http://www.australiangnomeconvention.com.au/

Vaarwel Sydney ...

... en op naar de Blue mountains!

Gelukkig nieuwjaar!

Net na Kerst op weg naar Sydney. Angele (nicht van Annet) woont hier op top locatie – Double Bay. Ze tracteert ons op een fantastisch etentje met perfect uitzicht op Sydney harbour. Haar zus Edwige was ook overgekomen voor een paar weken. Familie bijeenkomstje aan de andere kant van de wereld dus.
Angele had een tafel geboekt onder haar naam. We zouden ze waarschijnlijk niet herkennen dus dat was makkelijk. Nou ja, wij krijgen van de ober een tafel toegewezen die geboekt was voor Angela. Wachten, wachten. Ze kwamen maar niet. Ineens merken we dat twee dames naast ons nederlands spreken … jawel dat zijn ze, wij aanschuiven! 5 minuten later komt Angela (vermoeden wij natuurlijk) met gezelschap aan onze eerdere tafel zitten.
De Ozzies vieren oudjaarsavond (New Years Eve) behoorlijk relaxed: op aangewezen park lokaties (23 stuks rondom de haven) komt men compleet met drank, eet en zit uitrusting al vanaf ‘s morgens bijeen om te wachten op de enorme vuurwerk show om middernacht. De politie leent zich om op de foto te gaan met mensen in de handboeien.
We mochten eigenlijk geen alcoholische drank meenemen maar blijkbaar neemt iedereen cola flessen met rum-cola mee. Doen ze gewoon net of ze gek zijn, even, de controle. Wij hadden kozen voor ‘the old Ice Tea trick’. Inhoud van deze flessen door gelijkkleurige wijn vervangen. Yep, ze vroegen zich blijkbaar niet af waarom we met zijn tweeen zoveel Ice Tea bij hadden. We drinken een week later nog steeds de Ice Tea die plaats moest maken voor de wijn.
Indrukwekkende vuurwerk shows overigens.
Iedereen gaat midden in de nacht met de trein terug, enorme rijen natuurlijk. Wij zetten onze stoeltjes neer en vallen een uurtje in slaap, daarna zijn de rijen probleemloos in de treinen verdwenen.
Verder alle Sydney boxen ‘getickt’: Bondi beach, opera house, harbour bridge, the rocks.

Kerstmis

Port Macquarie was het voor Kerst dit jaar. Campings volgeboekt want iedere zichzelf respecterende Ozzie had natuurlijk een zelfbouw tent (compleet met kerstversiering) opgezet en met de hele familie op dezelfde camping afgesproken. Lokatie geweldig: aan de waterkant maar toch op loopafstand naar alle terrasjes enzo. En jawel … Wireless network voor de druppel!
Kerstdiner bij de chinees (het was wat rustig die dag) en tweede kerstdag een bootje gehuurd om ergens op het water te ‘picknicken’. Hoewel het weer koeler (22 graden) was dan normaal voor deze tijd van het jaar, was het toch moeilijk om in kerststemming te komen buiten op een terrasje en zonder familie.

Nieuwe BBQ truck van een ouwe (aussie) aap geleerd: je moet er bier bij gooien. Niet meer vergeten! In geval van vis kan wijn ook (Annet’s eigen wijsheid, of eigenwijsheid?).

Gelukkig Nieuwjaar!

Ondanks wat problemen met het updaten van de blog, alvast een gelukkig nieuwjaar vanuit Sydney. Foto's etc volgen........